Suskunluğun, içten pazarlığın değer gördüğü anlar vardır..Sinsiliğin ve hesapçılığın revaçta olduğu yerler…
Gemisini yürütenin kaptan olduğu okyanuslar, kayığı ile çırpınıp dürüstlüğünden taviz vermeyenin “ehh..” diye hiçe sayıldığı göller vardır...
Diplomanın hiçbir şey katmadığı zatı muhteremler , sözlerin tesir etmediği sözüm ona aman aman yürekler vardır...
Peşin satan modunda koltukta yayılan, önünde ünvanı ile karıncanın ağzında taşıdığı kırıntı kadar insana faydası dokunmayanlar vardır…
Eğriler vardır...Doğru olmayan eğriler vardır...
Dimdik duramayan duruşu eğik eğriler...
Maalesef ki eğriler vardır...
Yanlış olanı bilip de yanlışa “yanlış” diyeni taşlamaya kalkan, yanlışın önünde barikat olup sözüm ona dik durdum diye böbürlenen eğriler vardır…
Doğru söyleyeni sekiz köyden edip, dokuzuncu köye yol arayan sözüm ona doğrudan dem vuran manevi abideliğe soyunmuş eğriler vardır…
Haksız “fil” e dur geçemezsin deyip, haklı karıncaya yol vermek gerekirken hep fil olandan yana tavır alıp karıncayı ezmeye kalkan eğriler vardır…
Asıl olan hep doğru olmak iken Mevlana’nın “günün adamı olmaya çalışma, hakikatin adamı olmaya çalış, çünkü gün değişir, hakikat değişmez…” düsturunu hiçe sayan eğriler vardır…
Doğru olmak hakkın ve hakikatin yanında yer almaktır, gerisi sadece ve sadece kendi eğriliğinde haybeye doğrular aramaktır…Ve arayıp da bu beyhude durumdan neticeyi bir türlü alamamaktır…
Doğru olmayana doğru değil demek cesareti doğru olanların yüreğinde hep kalmalı ki eğrilere fırsat gelmesin…
Zira mekan, zaman, ortam, yer, muhit ne olursa olsun doğru hep galip gelir eğriye...
Doğru ile eğri bir değil…İş ki doğru olmakta çünkü eğrilik hoş değil…
Sen doğru olunca eğrilerin seninle boy ölçmesi ihtimal değil… Zira eğri ile doğru ölçmeye bile denk değil…