ÜMİT RONA;ADALET Mİ MERHAMET Mİ?

 Kimine göre adalet...Kimine göre ise merhamet... Aslında civciv mi tavuktan yoksa tavuk mu civcivden çıkmış kadar zordur bu sorunun cevabı..
İkisi de çok önemli birer kavramdır insanoğlu için.Ama biri dünya için daha temel ve daha kapsayıcıdır...
Hz. Şems' in olaya gül kokulu fikir yayan soruşuyla " adalet dolu bir dünya mı yoksa merhamet dolu bir dünya mı?"…
Elbette adalet dolu bir dünya…Adalet var ise merhamet zaten vardır.Adaletin olduğu bir dünyada zaten merhametlik yada merhamete muhtaç bir durum ya hiç yoktur yada çok az olur...
Adalet dolu bir dünya var ise;biri çeyrek milyonluk bineğinde keyif sürerken iken biri çeyrek ekmek için çöpe girmez..
Adalet dolu bir dünya var ise; biri gözyaşlarından beslendiği hayatta egosunu büyütür iken biri ise gözyaşlarında kahrola kahrola yüzmez...
Adalet hakkın hakkı olana verilmesi ise adaletli bir dünyada herkes hakkını alır ve merhamete muhtaç kimse kalmaz...
Merhamet bir duygusal bakışı barındırdığından hakkın gerçek sahibine verilmesini engeller ki bu da çoğu kere haksızlığı barındırır..
Asıl olan adaletle hükmetmek, adaletle karar verilmesidir.Hak kiminse onun olmalı hak ne ise o olmalıdır..
Zordur adaletli olmak.İyi olmak kolaydır zor olan adaletli olmaktır der Victor Hügo…
Yüce Yaradan' ın muhteşem kelamında en çok vurgu yaptığı kavramlardan biridir adalet…Bir hadiste Yüce Peygamber "bir günlük adalet altmış yıllık ibadetten faziletlidir” buyurmuştur...
İşte böylesine önemldir adalet…
Konfüçyus der ki adalet kutup yıldızı gibi yerinde durur ve geri kalan her şey onun etrafında döner.Merhamette ve diğer tüm güzel olan şeyler de adalet var ise anlamı olurlar..Dünyanın merkezi adalettir ve dünyadaki tüm kargaşa insanoğlunun adaletsiz oluşundandır aslında..
Dünya en çok adalete muhtaçtır…
Velhasıl asıl olan adaletir...Ve biz en çok adalete muhtacız..Şimdi arkamıza ve düşünelim “acaba bize hiç adaletsizlik yapıldı mı yada biz hiç adaletsizlik yaptık mı acaba?..” diye..
Bilyorum masum değiliz hiçbirimiz…Ne siyasetçimiz, ne yöneticimiz, ne bürokratımız,ne eğitenimiz, ne karar hükmedenimiz, ne soruşturanımız, ne tartanımız, ne ölçenimiz, ne söyleyenimiz, ne yazanımız, ne verenimiz, ne alanımız, ne sevenimiz, ne sayanımız, ne büyüğümüz, ne küçüğümüz..
Asıl olan adalet iken şimdi sarılalım bulunduğumuz her yerde ve yaşadığımız her an da adaletin ipliğine…Öyle gelişigüzel değil Hz.Ömercesine, namı adaletli hükümdar Nuşirevancasına…Ümit Rona