KİMİN BU 10 OCAK

 Günün her saati yapılan bir iş düşünün
Tam 24 saat!
Gece uyumuşsunuz
Cenazeniz varmış
Düğündeymişsiniz
Hastaymışsınız
Önemli bir gecedeymişsiniz
Bunların hiçbir önemi yok…
Çalıştığınız iş öyle bir iştir ki
Bunların hiç birine izin vermiyor
Çünkü bir telefonla tüm planınız bozulabilir!
Sanırım tahmin edenler olmuştur
Evet, gazetecilikten bahsediyorum!
Mesai kavramı bizde asla yoktur
Her an tetikteyizdir
Çok cömert olduğumuz için mesai ücreti diye adlandırılan
Bu ücreti de almayız!
O kadar cömertiz ki
Yok paraya çalışırız
Ama gidip de örgütlenmeyiz!
Herkesin hakkını savunuruz da
Kendi hakkımızı savundurtamayız!
Dedim ya çok cömertiz!
Kimilerine göre; gezeriz, tozarız, yeriz-içeriz
Ve yaptığımız hiçbir iş yoktur!
Kimilerine göre bir yüzeriz
Kimilerine göreyse adı konulmayan bir !
Damgayı en çabuk yiyen bizlerizdir…
Bayramların da hiçbir önemi yoktur
Çünkü kendi bayramımız da bile çalışırız!
Hele resmi tatille hiçbir alakamız yoktur
E 1 Mayıs’ta da çalışırız!
Peki efendim madem bu kadar meşakkatli
Neden hala bu meslek?
Bu meslek evlattır, anadır, babadır…
Bir kere inandınız mı sevdiniz mi asla kopamazsınız!
En büyük mücadeleniz ise
Sermayelerin yarıştığı bir dünyada
Gazeteciliği çiğneyenlere karşı yaptıklarınızdır!
10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü diye bir gün atfetmişler bizlere
İzin mi yaparız? Tabi ki Hayır!
İnanın ne yapıldığını ben de hala bilmiyorum
Çünkü bizim için değişen hiçbir şey olmuyor
Aksine en çok çalıştığımız gün oluyor!
Bir gün gazetecilik meslek haklarının
Düzeleceği umuduyla
Görevi başında hayatını kaybeden ve komplolarla öldürülen
Basın şehitlerimizi rahmetle anarak
Tüm basın emekçilerinin
Emeklerinin karşılığını aldığı 10 Ocak’lar diliyorum!