Dünü unutmaz, yarına hayaller kurarız.
Her zaman aşağıdan yukarılara yol almak hoş gelir. Tersi ise boş.
Hiç altımıza bakmaz… Devamlı yukarılarla uğraşırız.
Bulunduğumuz yer gerçek, olmak istediğimiz yer sanaldır genelde ama.
Sonuçtan… Bir takım çıkarımlarda bulunmak kolay,
Sonuca artı etken olmak zordur.
O yüzden gerçekleşmeler sonrası büyük bir sayısal çoğunluğun ayni noktada buluşmuş olması rastlantı değildir.
Ancak olan olmuştur.
Kimi zaman ne kadar yanlış da yapsanız her şey yolunda gibi gözükür.
Hatta içinden çıkılmaz hale sokar ki.
Olması gereken olur.
İnkâr etmez aslını hiçbir zaman.
Manisaspor’un özellikle son 3 sezonun sonunda yaşadıkları aynen böyle oldu.
Son kadro, son sezondaki teknik heyetler, son sezon içinde oyuncularla yaşanan sorunların aslında hepsi,
Yılların birikiminden başka bir şey değildi.
Statükoculuğun had safhada olduğu bir ülkede.
Kabul etmek kolay olmasa da.
Bir alt lige düşmüş Manisaspor’a da,
Doğal olarak şehrin bakış açısı değişti.
Zaten kimseyle paylaşmayan zihniyetin…
Renkler üzerindeki sevgiyi inanılmaz şekilde törpülediğini görmezden gelmek de külliyen yanlış olurdu.
Sayısı 100’ü bile bulamayan kombine satışı.
Yönetimin yaptığı ziyaretlerde gösterilen ilginin karşılığının alınamaması.
Son yıllarını ülkenin en üst liginde geçirmiş bir takımının...
Daha düne kadar sırtını döndüğü Belediye başkanına.
Şimdi sırtını dayayarak ayakta kalmaya çalışması da bundan olsa gerek.
Hatta sözde şehri kombine almaya teşvik etmeye çalışan.
Yerel medya çalışanlarının. Bulundukları yerde olma sebepleri olan şehrin futbol takımında…
Bir tutam da bizim tuzumuz olsun diyebileceği yerde…
Zor olanı seçerek; Bir kare fotoğrafla anlatabileceklerini…
Uzun satırlarda aramasının da altında…
Ayni kolaycılık, Ayni ezberler var.
Verimsiz, mutsuz, paylaşılmayan hatta bir kenara sıkıştırılan Manisaspor öyle görünüyor ki:
Çok yıpranmış ve çok yorgun.
Hatta çaresizliğe bir adım kala sahiplenilmiş bir görüntüde.
Yalnız, terk edilmiş, kendi kendine bırakılmış bir halde.
Yoksa her kez sahip çıkma söyleminde olmasına rağmen…
Kombineyi birilerine aldırma sevdasında.
Olsa da olur olmasa da olur havasında nasıl olur ki?
Bende diyorum ki: Bu takımı daha fazla yıpratmadan, zorlamadan, hırsımıza ve statükoculuğumuza yenilmeden.
Bulunduğu ligde.
Karşılıksız sevmek ve saymak en doğrusu.
Ben kendi adıma…
Kombinemi alarak.
19 Mayıs da mevcut kadro ile güzel dakikalar geçireceğime de inanarak…
Dünyanın taptığı bu güzel oyunda SİYAH BEYAZ’IN tadını doyasıya çıkaracağım bir sezon hayal ediyorum.
Sonucuna doğru etken olabilecek, gerçekçi önceliklere yönelebilecek, idare etmeden yönetebilecek yönetim kurulunun da arkasında olma sözüyle.
Yolun açık olsun Manisaspor.
YENİLSEN DE YENSEN DE MANİSASPOR…